ważne:
szczegółowe informacje, diagnostyka i kwalifkacje do zabiegów - CMO LASER, ul. Dolańskiego 2, tel. 22 654 68 06 mail: rejestracja@okolaser.com.pl
Trudno jest wymienić wszystkie schorzenia siatkówki i ciała szklistego mogące być poddane leczeniu, z uwagi na ciągle wzrastającą ich liczbę. Choroby te dotykają zarówno dorosłych jak i dzieci.
Wśród stanów chorobowych oka, które wymagają leczenia chirurgicznego możemy wymienić:
- Choroby siatkówki: odwarstwienie siatkówki, niedrożność naczyń siatkówki, otwory siatkówki (w tym otwór w plamce, obecność błon przed i podsiatkówkowych, krwotoki podsiatkówkowe, niektóre zmiany powstające w następstwie zwyrodnienia siatkówki związanego z wiekiem i inne.
- Wylewy krwi do wnętrza oka będące powikłaniem chorób ogólnoustrojowych, głównie cukrzycy, niedokrwistości a także urazów oka.
- Przenikające urazy gałki ocznej oraz stany pourazowe oka, także z obecnością ciała obcego we wnętrzu oka.
- Powikłania wcześniej wykonanych zabiegów na oku: stany zapalne, krwotoki, jaskra następowa i inne
- Inne zmiany patologiczne w ciele szklistym: stany zapalne i pozapalne doprowadzające do znacznego pogorszenia widzenia wskutek powstania gęstych mętów
Metody leczenia:
Schorzenia siatkówki i ciała szklistego należą do tej grupy schorzeń oczu, w zakresie których możliwości leczenia, a szczególnie operacyjnego znacznie poprawiły się. Jeszcze kilka lat temu zabiegi witreoretinalne (corpus vitreum –ciało szkliste, retina- siatkówka) stanowiły tylko nieznaczny odsetek wszystkich zabiegów wykonywanych w okulistyce. Tej techniki używano tylko w przypadkach skrajnych, u osób z szczątkową ostrością wzroku jako tzw. zabiegi „ostatniej szansy" na uratowanie widzenia. Obecnie zaś, dzięki wprowadzeniu nowych technik operacyjnych, nowoczesnej aparatury oraz metod diagnostycznych liczba schorzeń, które można leczyć przy użyciu chirurgii witreo-retinalnej znacznie wzrosła, dając przez to nadzieję na odzyskanie bądź też utrzymanie widzenia w wielu przypadkach schorzeń oczu do niedawna uznawanych za nieuleczalne.
Leczenie schorzeń siatkówki i ciała szklistego obejmuje:
- leczenie zachowawcze
Polega na przyjmowaniu przez pacjenta leków (np. przeciwzapalnych, przeciwkrwotocznych), a także suplementów diety i wzbogaceniu posiłków o składniki zawierające dużo antyoksydantów (np. w przypadku zmian degeneracyjnych - AMD).
- techniki laserowe
To np. laseroterapia siatkówki. Może być to zabieg jednoetapowy lub kilkakrotnie powtarzany.
- techniki chirurgiczne
Obejmują szereg czynności chirurgicznych wykonywanych od zewnątrz oka (m.in. krioterapia - leczenie niskimi temperaturami, zakładanie materiałów wgłabiających ścianę gałki ocznej) oraz manipulacje wykonywane bezpośrednio we wnętrzu gałki ocznej przy użyciu różnych mikronarzędzi chirurgicznych (m.in. zabiegi witreo-retinalne)
Witrektomia
Witrektomia to często zabieg ostatniej szansy. Zabiegi witreo-retinalne (witrektomię) stosuje się celem stabilizacji, przywrócenia lub też poprawy funkcji siatkówki. Technika polega na mechanicznym wycięciu ciała szklistego - galaretowatej struktury, wypełniającej tylną, największą komorę oka (tzw. ciała szklistego).
W trakcie zabiegu wykonuje się 3 linijne wejścia w twardówce (warstwie tworzącej ścianę gałki ocznej) o długości od 0.5 do 1.0mm, przez które wprowadza się do oka narzędzia chirurgiczne i substancje niezbędne podczas wykonywanego zabiegu.
Po wycięciu ciała szklistego, w zależności od przyczyny operacji, stanu miejscowego oka operowanego oraz prognoz pooperacyjnych, gałkę oczną wypełnia się jedną z poniższych substancji:
Jałowy płyn o odpowiednim składzie chemicznym, który stopniowo ulega wymianie na płyn produkowany przez struktury wydzielnicze oka;
Jałowe powietrze lub mieszaninę gazu rozprężającego (SF6, C3F8 itp.), które również ulegają stopniowej wymianie na płyn wewnątrzgałkowy. Podanie mieszaniny gazu rozprężającego powoduje znacznego stopnia upośledzenie widzenia (nawet do poziomu rozróżniania ruchów ręki przed okiem), trwające od kilku dni do kilku tygodni (w zależności od zastosowanej mieszaniny gazu). Upośledzenie widzenia ma charakter przemijający. Podanie gazu lub powietrza wiąże się też z potrzebą utrzymywania przez pacjenta odpowiedniej pozycji ( chodzenie oraz siedzenie z twarzą skierowaną do dołu, spanie na brzuchu). Nie zastosowanie się do powyższych zaleceń może spowodować w tym przypadku brak efektu leczniczego. W trakcie obecności gazu rozprężającego w oku, pacjenci nie mogą także podróżować samolotem, z uwagi na możliwość znacznego rozprężenia się gazu, a w konsekwencji znacznego wzrostu ciśnienia śródgałkowego, co może nawet doprowadzić do pęknięcia operowanej gałki ocznej;
Olej silikonowy (który nie ulega wymianie na płyn). Podanie oleju silikonowego do wnętrza oka powoduje zmianę refrakcji układu optycznego oka, co oznacza, iż pacjent wymaga dodatkowej korekcji. Czasami różnica korekcji obu oczu jest na tyle duża, iż nie można dobrać odpowiedniej korekcji okularowej na okres obecności oleju silikonowego w oku. W niektórych przypadkach można założyć soczewkę kontaktową na operowane oko.
Decydując się na zabieg należy pamiętać, iż zabieg witrektomii tylnej, jak każdy inny zabieg chirurgiczny, może być powikłany różnymi niekorzystnymi następstwami. Częstość występowania tych powikłań zalezy w dużej mierze od schorzenia, które jest leczone oraz przedoperacyjnego stanu oka.
Obserwowane powikłania to:
- Odwarstwienie siatkówki
- Stany zapalne oka
- Wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego
- Krwotoki do wnętrza oka
- Postęp zmętnienia soczewki (w przypadku zabiegów z podaniem gazu rozprężającego szybszy postęp zmętnienia soczewki obserwowany jest w każdym operowanym przypadku)
- Inne (nieszczelność rany pooperacyjnej, itd. )
W niektórych, skomplikowanych przypadkach (zwłaszcza w odwarstwieniach siatkówki lub cukrzycy) zdarza się, że zabieg witrektomii trzeba powtórzyć.
W części przypadków, celem uzyskania zamierzonego efektu poprawy, zabieg witrektomii wykonuje się jednoczasowo w połączeniu z innymi zabiegami, np. usunięciem zaćmy, założeniem opaski lub plomby wgłabiającej ścianę gałki ocznej.
Witrektomia może przynieść następujące korzyści:
- Poprawa ostrości widzenia
- Stabilizacja ostrości widzenia
- Spowolnienie procesu chorobowego uszkadzającego widzenie
- Odtworzenie warunków anatomicznych gałki ocznej (urazy)
- Niedopuszczenie do zaniku gałki ocznej
- Inne
Pamiętaj: wykonanie zabiegu operacyjnego nie zawsze wiąże się z poprawą funkcji widzenia!
Kwalifikacje do zabiegu:
Nasi specjaliści przeprowadzają kwalifikację w oparciu o wywiad lekarski, badanie przedmiotowe oraz dodatkowe badania diagnostyczne.
Konieczna również jest kwalifikacja anestezjologiczna, w czasie której dobierany jest rodzaj znieczulenia: może być miejscowe lub ogólne.
Wybór znieczulenia uzależniony jest od wielu czynników takich jak: stan zdrowia pacjenta, rodzaj schorzenia, wiek, przypuszczalny czas trwania zabiegu.
Zabiegi mogą być wykonywane w trybie ambulatoryjnym, chociaż w niektórych przypadkach konieczne jest pozostanie pacjenta na noc w klinice.
Jak się przygotować?
Uzyskanie optymalnego stanu internistycznego (uregulowane ciśnienie tętnicze, prawidłowy poziom cukru we krwi, znormalizowany układ)
